وانمود کنم هستی برات بهترین لباسمو بپوشم 

هستی حرف میزنی صدات میرسه به گوشم 

به روم نیارم که نیستی انگار روبه رومی 

نگات کنم بپره از سرم عقلو هوشم

نه این دفعه گول رویاتو نمیخورم

به خاطرت از همه دنیا دل نمیبرم

ضربه زیاد زدی جا ندارم ازت پرم

تو دلمم کشتمتو سیاتو میپوشم 

دل واپستم

یه جایی گیر کردم 

که میخوام باشی

ولی گمت کردم

چه شبایی با گوشیم 

با چشای نیمه خیس

عکساتو چک کردم

انگاری برزخم

یه حس بی وزنی

هم گاهی بی رحمم

گاهی دلتنگم 

تا کی باید آروم باشم 

از تنهایام دم نزنم 

تا کی وقتی اسمت میاد تو جمع

برم تو خودم حرف نزنم 

دلم نمیاد یه قطره اشک

بشینه توی چشات

ببخش اگه نگرانتم

تصویرت روبه رومه

حس میکنم که هنوز هستیو کنارتم